Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010 στις 19.00
Αυτοοργάνωση στην εκπαίδευση
H λεηλασία του μισθού και της κοινωνικής ασφάλισης, η άγρια καταστολή, το μαύρο παρόν και μέλλον , που το κεφάλαιο και το κράτος επιφυλάσσουν για κάθε εργαζόμενο και η οικονομική-κοινωνική-πολιτική πραγματικότητα , που στραγγαλίζει τις ζωές μας, δημιουργούν μέσα στην κοινωνία μία διαρκώς αυξανόμενη ασφυξία και οργή...
Αυτή η οργή μπορεί και πρέπει να μετατρέψει τις συνηθισμένες απεργίες των γραφειοκρατικοποιημένων συνδικάτων σε μία αφορμή γιά νέες μορφές οργάνωσης και δράσης...
Το πρώτο επίμαχο ζήτημα είναι , αν μπορούν οι απεργίες να οργανωθούν με διαδικασίες βάσης...
Η παθητικοποίηση , η ιδιώτευση και η αποστράτευση των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζονται με διαδικασίες κορυφής...
Αν οι απεργιακές κινητοποιήσεις γίνουν υπόθεση της βάσης των εργαζομένων, τότε θα συμβάλουν σημαντικά να αναπτυχθεί το έδαφος της αυτοοργάνωσης και αυτοχειραφέτησης από την κρατική και γραφειοκρατική κηδεμονία...
Το δεύτερο ζήτημα είναι , αν μπορούν οι απεργίες να γίνονται με όρους μάχης. Oι άνθρωποι της εργασίας πρέπει να σκληρύνουν τη στάση τους απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος που λεηλατούν το μισθό , την κοινωνική ασφάλιση και όλα τα εργασιακά δικαιώματα...
Χρειαζόμαστε απεργιακές επιτροπές εκλεγμένες από Γενικές Συνελεύσεις που θα προετοιμάσουν την επιτυχία κάθε απεργίας και θα εμποδίσουν κάποιες σημαντικές για το κράτος και το κεφάλαιο δημόσιες υπηρεσίες να λειτουργήσουν...
Κάθε απεργία πρέπει να έχει κόστος γιά το κεφάλαιο και το κράτος...
Κάθε απεργιακή επιτροπή που δεν κηδεμονεύεται από τις θεσμοθετημένες διοικήσεις των ΕΛΜΕ και Δασκαλικών συλλόγων είναι πράξη αυτοοργάνωσης...
Εργαζόμενοι, μισοαπασχολούμενοι, άνεργοι και αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, μπορούμε να συμβάλουμε στη γέννηση νέων οργάνων του μαζικού κινήματος , έξω από τα θεσμοθετημένα συνδικαλιστικά...
επικοινωνία : http://ekpaideysi.espivblogs.net/